Ayrýlýk zamanidir Gün batimi Son kez sesini duyduðum Son defa yüzüne bakamadýðým Kaybolup giden sen miydin geceye ben mi Kendimi ararken karsima cikan serap Kaybolup gittin yakamozlarla Her sabah bir umut uyanýrým Sen varsýn herseyde Gün batar yavaþ yavaþ Yine umutla beklerim seni Bile bile Geceler Özlem olur Ayrýlýk olur Yalnýzlýk yanýbaþýmda Bir sen gelmezsin Bir de ben Iner gece kara örtüsüyle Kimse bilmez Kimse görmez Suskun dilim Iþýðý sönmüþ bakýþlarým Saklanýr geceye Kendime kalmýþým artik Istediðin kadar düþler gör Avut yaralý kalbini sabaha kadar Gun doðumuyla baþla yeniden yaþamaya Biraz eksik Biraz yaralý Kimse görmez Bilmez Ayrýlýk Sensizlik Hergün ölüm bana.
Sosyal Medyada Paylaşın:
elifsel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.