zehir zemberek acý yok aðzýmin tadý akýl baþka sey söyler kalp baþka Yitip gider hayat orta yerde. Vazgeçmek zorunda kalmak belkide mutluluða geçmiþin kara gölgesi göstermiyor ki güneþin sýcak yüzünü ah bu vazgecisim çöl olmuþ gönlüm umut yok bahara..
Sosyal Medyada Paylaşın:
elifsel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.