Bir kýr çiçeði olmayý hissettim bu gün Köklerimi hissettim ,topraðýn altýnda Sonra gün ýþýðýný,ona ulaþmak istedim Topraðýn sertliðine ,güneþin ulaþýlmamasýna ,tüm zorluklara raðmen Büyüdüm ,geliþtim Sonra can buldum topraðýn üstünde,bir güzel çiçek açtým Yaðmuru bekledim ,ilk tanýþmamýzdý. Oysa eski bir dosttu, daha bir kök iken o bana eriþmisti. Simdi bekledim güneþe yüzümü döndüm. Etrafýma baktým, ne kadar güzel arkadaþlarým var dedim.. Uzakta ,yalnýz bir kýr çiçeðiydim. Köklerim toprakta, göðe bakan çiçeðim,sevgi dolu yakan güneþim ve yaðmura özlemimle. Ben belki basitim ,lakin kýrlarýn süsüyüm. Yaðmur ise benim tek beklediðim Ben bir kýr çiçeðiyim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
yelda kiray Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.