ÇOCUK YÜREGİM

Büyüdüm biraz sanýrým..
Eskiden her söze inanýrdým..
Gülüþlerin sahte olduðunu bilmezdim..
En büyük ihanetlerin gözlerin içine baka baka yapýlabilceðini bilmezdim..
Sevginin tek baþýna bütün dünyayý yeniden inþa edebilceðini sanýrdým ..
Seni seviyorum diyenlerin menfaati bitene kadar ,
oskarlýk oyunculuklarýný bir gülümsemeyle seyrederken..
Zamanla büyüdüm..
dünyanýn aslýnda o kadarda çok
güzel ve iyi insanlarýn yaþadýgi
bir yer olmadýðýný gördüm.
.Keþfettim büyüdükçe iyilikleride ,
çirlinlikleri vede kötülükleride..
Sonra yalnýzlýgýn çokta kötü olmadýðýný gördüm..
Tek baþýnada mutlu olmayý ögrendim.
iþe kendimi sevmeye baþlayarak..
Sonra sözlere deðil hareketlere bakar oldum..
Herkese bir deger biçtim
bu degeri çogaltmak ve azaltmayýda,
onlarýn çabasýna, býraktým.
insanlardan fazla bir þey beklememeyi öðrendim..
Ve mutlulugun içimde sakli oldugunu
Ve ne kadar büyüsemde
yüreðimdeki çocugu asla büyütmememde gerektiðini..
Ve küçükken kendime verdiðim söz gibi
bir gün yaþlanýcam ama hep çocuk kalcak yüreðim...!

NEVÝN AKTEKÝN GÜLFIRAT
Sosyal Medyada Paylaşın: