Mavi

mavi gökyüzü altinda
cok uzak iki ayri sehirde
mutlulugu yakalamak icin
sabir ettikce;
birbirinde git gide uzaklasan kus misali;
düsüslerdeyiz....
kanatlarimiz kirilmis
umutlarimiz tükenmis
cirpinislardayiz...

oysa biz böyle düsünmemistik
en azindan ben
umudum bitmeyecekti
kaybetmiyecektim.. uzakliga yenilmiyecektim..
simdi mi ?
öyle bir yüksekten düstüm ki...
kirilmayan hic biyerim kalmadi..

söylesene bu kiriklar iyilesirmii umudum tekrar yeserirmi...
grilesmis gökyüzüm maviye döner mi...


Sosyal Medyada Paylaşın: