Çocuk halini sevdim en çok, Adýmlarýmýn ardýnda ki küçük izlerini sürdüm hep, Göðe týrmanan gülüþü vardý sadece yüzümde, Kaç adým ötemde sessizliði gizliydi bilmiyorum, Bir kuþun kanadýna takýlý kalmýþtý gökyüzü, Elleri olmasa tutup gidemezdim ben, Düþüp durduðum yolda dizlerimi öptüremezdim ben, Çocuk halini sevdim en çok, Gözlerini kýsýp tüm kalbimle sarýldým;güneþten bile sýcak küçük,bedenine. Varoluþun bilmem kaçýncý asýrýydý parmaklarýnýn arasýndan sýzan çizgileri, Çocuk halini sevdim en çok, Koþtuðum yerde benden önce olmasýný..
Elif Yýlmaz/14.08.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
Eliff_Q Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.