Söyle
Dün yoktur, bugün bitti, yarýn var mýdýr bilmem
Her þey gelip geçiyor elde kalaný söyle
Yarayý açan gelsin ölsem yüzüne gelmem
Menzil uzakta olsa yolda kalaný söyle
Ýðne sahipsiz deðil ol diyenin eli var
Her canlýnýn kendince anlaþtýðý dili var
Gördüm dikenli dalýn meyvesi var gülü var
Tepeden bakan selvi sende olaný söyle
Gönül yarene küsüp terk etse de diyarý
Çiçeðe mecbur muhtaç bal yapmak için arý
Had cürümle ölçülmez yürek özün þiarý
Kendini tartýp biçip nefsin sileni söyle
Ana baba oðul kýz tek tek her biri çeyrek
Tam olmak durur iken ayrýlýða ne gerek
En derin ilmi alýp okuyup üfleyerek
Alim olup ölüme çare bulaný söyle
Bilal elbet bitecek dünyadaki sürgünün
Selalar verilecek duyulacak öldüðün
Mezarýnýn baþýna her gün günde üç öðün
Fatiha okumaya candan geleni söyle... Bilal KARAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.