Dünya halinden kaçýp yalnýzlýðýna tutuldun Yeri geldi can düþmanýn acýlara tutundun Eriyene kadar yakýp aydýnlatan bir mumdun Þimdi söyle, ne buldun da ne umdun?
Yalan söylemiþ gökteki yýldýzlar bize Yer býrakmamýþlar yeþillikte filize Sonumuzu bile bile yaþadýk ömrümüzü Acýlarý çeke çeke körelttik gönlümüzü
Hasetinden çatlayýp aðlayan bir buluttun Belki de yalnýz gezenlere bir umuttun Kapýlma rüzgarlara; ne etin, ne budun? Þimdi düþün, ne ettin de ne buldun
Saçýn güneþ, gözlerin gök, yüreðin yaþlý bir amca Yaþlanmýþ gönlün dört acý arasýnda kalýnca Ýzle ve gör, boþuna yaþandý her þey bu dünyada Hepimizden daha namuslu çýktý küçük bir karýnca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(kapkaranlık) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.