Yine alýp gittiler mira! Neyim varsa benden arka da, Kimsenin kimseye alacaðý vereceði kalmadý artýk Ýçimdeki acý dýþýnda..
Þimdi hayatýn bir kenarýný irdeleyen kýyý çiçeðine döndüm yüzümü. Bulutlar gölgesini açmýþ suyun üstüne doðru düþüyor yaðmurlar. Ve ilk defa kimliksiz bir kadýnýn adýný yazýyorum Nereye olursa iþte oraya..
Hani bir de, Ýçimden geçeni deðil de, Kalbimde olaný savunduðum oluyor. Aklýmýn erdiðinden çok daha gerideyim bu yüzden de.
Sahi, Hayat ne diyordu bize?
Sýrtýmý döndüðüm de, Yüzüme attýðýn tokat kalbime denk geldi anne !
Oysa ki ; Susmak yarým bir çýðlýðýn omurga kemiklerini doðurmaktýr mira ! Ýçimdeki tövbeleri nasýl anlatsam sana. Kendime bile dokunamazken. Ýçime doðru akýyor bütün yaralar, bütün aðrýlar.