Olsun ne olacaksa!
Dinmek
Bilmiyor kalbimin
Bu hicraný mey anýný
Söyleyemem
Artýk kimseye bilmesin
Bir lahzayý kelamda bulunmasýn
Dilemedin
Her neyse yüreðimde dinmeyen
Sýzýyý kimseler görmesin açmadým aðzýmý
Dil-i sinemden
Süzülen bir acýyý Düþen Hicran
Ýçin nefeslenen kadrini bilen yapraklarýn
hilminde
Andým semadan yaðan her damlayla
Yüreðimi ovaladým varamadým kimseye
Biçare
Bahtýmý oyaladým istemiyordum
Bir derman olmasýn kimseye istemiyordum
Hicranýn
Yaþandýðý her sinede ki
Divaneyle solusun aþkýn her zerresinde koþsun
Gülüne
Ne bülbüle ne de gönlünde
Açan gül-ü sevgiliye öyle bir aþk ki yaþanan
Âlemler
Hakikat-ý hayran sineyi halime
Zuhur etti aniden kimdi nereden bilirdi
Bilemem ki
Bir ömre sýðmayan sevgiden
Nakþedecek haz-ý aþktan yüreðimde
Dinmeyen
Yaradan var olan aþktan ne büyük
Bir hezeyandýr ve hatta gaflettir belki beyan
Ettiðim
Bu gerçekler dil mahkûm ten mahkûm
Gözler hep mahkûm salýn gülmeyin A dostlar
Bilinmezdi
Yaþadýðým aþkýn ýzdýrabý nerden bilinirdi ki
Ben bilir miydim kalbimden damlayacak her yaþý
Razýyým
Elbette mahkûmum her hale
Çilenin her bir katresine zihnim tarumar haline
Beden
Bitap yaþanýr mý artýk
Bu anlamsýz hayat dalsýz bir aðaç
Kanatsýz
Yarsýz þimdi ne olacak varsýn
Topraðýn olsun her yaþanmayan bize kalan acý hayat
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.