bir insan var uzaklarda
þimdilik silüetten ibaret olsa da
henüz hiç karþýlaþmadýðým ve adýný bile bilmediðim
hergün yaþýyoruz onunla, ayný yýldýzýn altýnda
belkide o kadar uzaklarda deðildir
karþýlaþmýþ olamaz mýyýz?
bir otobüs duraðýnda ya da iskelede
ihtimal tabi ki
bir insan var, nerede olduðu da önemli deðil
nasýl biri olduðu daha önemli
sizce o iyi kalpli midir?
keþke onu tanýsaydým, elbet bir gün karþýlaþacaðýz
ve o beni anlayacak, ben de onu
þuan bu dünyanýn içinde yaþayan
bir insan kalbi var ve içi boþtur umarým
çünkü orayý ben doldurmak isterdim, nazikçe
sonra þiirlere konu ederdim o kalbi
karþýlýklý saygýyla ve sevdikçe
bir insan var, o beni bekliyor, zaman akýp giderken
çýkýp da gelse diye yollara bakmýyordur tabi
belli de olmaz belki o da beni arýyordur
en uygun yerde karþýlaþtýr bizi allah’ým
bitsin þu hasretlik
ve onun yüzüne bakarken söyleyeyim en güzel cümleleri
o karþýmda durup gülerken sadece
ne isterse yaparýz, bir þekilde anlaþýrýz
bazý akþamlar iþten eve gelince dýþarý çýkarýz
hayal kurmak bedava nasýl olsa
paylaþýrýz mezara kadar ayný yataðý
inþallah.