Bir Bayram Arefesinden Kaçan Çocukluğum Tutuyor Ellerimden Nagihan ERGÜL
Bir Bayram Arefesinden Kaçan Çocukluğum Tutuyor Ellerimden
...
Aðlamak istiyorum Gündüzle saklambaç oynayan gözlerimle Birden gün ýþýðý vurup Sobeliyecek diye göz yaþlarýmý Korkuyorum Utanýyorum cadde boyu geçenlerden Kaldýrýmýn içine düþecek nerdeyse baþým Göl kenarýndaki martýlarla Baðdaþ kurup sere serpe aðlýyorum Her yeri öksüz ve yetim bir sel götürüyor ...
Bir bayram arefesinden kaçan çocukluðum tutuyor ellerimden Þiiri öyle yazýyorum Annemin elleri pamuktan Babamýnkiler þefkâtten Öptükçe siliniyor yaþlarým Kavrulmuþ ciðer kokusu Doldururken yeni yetme ciðerlerimi Kardeþlerimin boynuna sarýlan kollarým Uzandýkça yakalýyor maviliði...
Bir umut daha yakalasanýz ya diyorum Gecenin yýldýzdan süvarilerine Ama nâfile Genizime kaçýyor bayram ertesi çýðlýklarým Gözbebeklerimde sahipsiz kocaman Hiç dinmeyen bir hýçkýrýk...
nagi han
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nagihan ERGÜL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.