sapa odalarýn loþ aydýnlýðý
az sonra kirpik tuzlarý, yakacak dilimi dudaðýmý
kýsrak sancýlarý doðuracak depresif duygular
düþecek baðrýmýn ortasýna ateþ bülbülleri
aþkýn yelelerini tutuþturacak dem vakti
kalbim taþ kalbim sahipsiz kaldýrým
bas geç ez geç
sevdiðim
ruhlarý ateþleyen gece
az önce doðmadýn mý kýzýl akþamýn göbeðinden
maðrurlanma her doðum bir ölüme gebe
görmedin mi kuruyan çiçeðin gamzesinde atar yüreði
duymadýn mý ölü bir çocuðun mezar taþý annesini ikiye böler
ve inançla bir yaprak bir dala tutunursa
koskoca ormana dönüþür dünya
öðret bana
sevgisiz aþksýz nasýl yaþanýr sevdiðim
duvarlara gri gölgelerin izi uzandýðýnda
yüzümde yalnýzlýðýn dallarý budaklanýr allanýr
içimde sýra sýra karanlýk daðlar sivrilmeden
kirli bir havuzun yüzeyinde
gezinen ölü yapraklar gibi
süzülmeden gel kurtar
hasreti dindir
sevdiðim
sýcak bir çayýn buðusu gibi
kýþ pencerelerinde nefesim ayaza çarpmadan
kalbimin fýsýltýsýna kulak ver mevlâ aþkýna! gül aþkýna!
yeni doðmuþ caretta’nýn yalpalayarak olsa da
koþtuðu gibi okyanuslara
bir yol çiz kalbime
bil ki
çatlayan kalbin özünden havalanýrsa fýrtýna kýrlangýçlarý
kýrýlýr aþk kýsa bir yol þarkýsý olur ölüm çýðlýðý
taþ bir mabedin son basamaðýnda atar kaným
haydi sil gözümden akmasýn envâ-ý gam
kirpiðim kaþým topraða dönmeden
bir solukluk
nefes ver
gül-ü ver
sevdiðim
bilmiyorum
sýzlayan kalbi korur mu melekler helâk-i þerden
adaklar adasam nar bahçelerinden karanfil sokaklarýndan
dilimde ki öksüz sadâ’yý taçlandýrýr mý mevlâm
i mgesiz masallar derlemeye gidiyorum
karanlýk mendireðin aç koylarýna
gül aþkýna!
hadi yetiþ rüzgârýma…
ayþe uçar
24-08-2018