SUSTUM

Ölüm bu baþlarda dolanan bulut;
“Hakkýný Helal Et” deyince sustum…
Hiç gitmez diyerek, sarýldýklarým;
Bembeyaz kefeni giyince sustum…

Hiç umut çýkmadý kader falýmda;
Hüzünler yol keder sevda yolunda;
Neþ’e yok mutluluk kendi halinde;
Elimde kalaný sayýnca sustum…

Hayalde bulduðum düþte kaybolan;
O hasret þarkýsý dilime dolan;
Hep dilek tuttuðun adý sen olan;
Gökteki yýldýzýn kayýnca sustum…

Gündüzler çiyandýr gece engerek;
Kördüðüm olduysam açýlmam gerek;
Tek baþýna çözülmüyor mübarek;
Yaþamak yaþamdan cayýnca sustum…

Geldi baþýmýza gelen hiç yoktan;
Sabrýmýn hududu çiðnendi çoktan;
Ne varsa hep hayrý diledim haktan;
O “Bekle” sesini duyunca sustum…

Sustum yarýnlarýn halini görüp;
Yattýðýn topraða yüzümü sürüp;
Her gece kendimi kendimle vurup;
Kalbimi kabrine koyunca sustum…

Ali ALTINLI – 23.08.2018
Saat: 22:32

Sosyal Medyada Paylaşın: