Kalbine sürgün

Kadim bir aðacýn yapraklarý gibi
Sarardý bütün ümitlerim...
Sevda düþüne giremem artýk...
Gözlerim baþýboþ kalmýþ...
Hayallerim, rüyalarým ise
küsmüþ bana...
Sükuta ermiþim adeta...
Yaralý bir kuþ misali...
Çýrpýnýp duruyorum öylece...
Sol yanýmdan vursalar da ne yazar ki...
Kalbine sürgün yemiþim bir kere...
Ben artýk senin yokluðunda,
inan yaþayamam ki...
Yaþayamam...

----

Artýk kahýr dolu geçiyor günlerim...
Sevdayý bana dert bellediler...
Vuslatý ise...
Nakýþ nakýþ iþleyip,
ilmek ilmek baþýma ördüler...
Yar benden vazgeçmiþken...
Boynuma birde yaðlý urganý geçirdiler...
Sorgusuz...
Sualsiz...
Yargýsýz infaz ettiler...
Ben artýk bende deðilim...
Deðilim...
Ne zormuþ be kalbine sürgün yemek...
Ölümü kurtuluþ gibi görmek...
Ne zormuþ...
Ne zor...

-----

Gidiþinle paramparça ettin beni...
Öylece býraktýn arkanda...
Þimdi ise gecelerim hep firarda...
Ay ýþýðý bile düþman kesilmiþ bana...
Yokluðun bedenime vurulmuþ,
EN AÐIR PRANGA...
Þimdi sensiz nasýl yaþarým...
Yaþayamam ki buralarda...
Yaþayamam...
Ne kadar çok isterdim...
Ne kadar çok...
Belki kendimi görebilmek ümidiyle...
Gözlerine son kez de olsa bakabilmeyi...
Gözlerinde kaybolmayý...
Ne kadar çok isterdim...
Bir bilsen...
Sensizliðe vurgun yemiþken...
Ýçin için yanýyordum...
Þimdi kalbine sürgün yedim...
Dirhem dirhem ölüyorum...
Tuhaf yanýda ne biliyor musun?
Sevdiðim...
Beni sen öldürüyorsun...
SEN...

-----

Kader...
Nedir bu çektiðim senin elinden...
Kimse bilmez ki...
Anlamaz bu halimden...
Sende anlamadýn zaten...
Anlamadýn be sevdiðim...
Þimdi artýk kalbine sürgün yemiþ...
Sürgün yemiþ bu yüreðim...
Boþ bir hayalin peþinde...
Ömrüm hep çile içinde...
Lal olmuþ dilim...
Tükenmiþ umutlarým...
Gecelerim sevdasýz...
Gündüzlerim ise yorgun...
Yaþamaksa eðer bu...
Evet...
Ben yaþýyorum...
Kalbine sürgün....

Yazan : Recep Hamza
Sosyal Medyada Paylaşın: