Þimdi Yorgun argýn bedenimle Gülüþlerini taþýdýðým çizgili suratýmda Öfkeni, neþeni, heyecanýný gören gözlerimde Beynimin en ücra köþelerinden Sensizlik akýyor. Vuruyor durmadan. Zaman geçmek bilmiyor. Geçse ne olur ki.
Sýcak yataðýmda yatýyorum Gözlerim kýzarmýþ gök renginde Dokunmayýn bana ne olur. Ey penceremdeki kuþlar Çekilin biraz baþka dallara. Sokakta oyun oynayan çocuklar, Gürültü yapmayýverin biraz. Bugün evimde hüzün var.
Hiç böyle sessiz olmuþ muydu bu ev? Kalbimde yokluðun hiç bu kadar Kuvvetli vurmuþ muydu? Kelimeler kaçmak istemiþ miydi uzaya
Þimdi düþüncelerim bile beni taþýyamýyor. Saat hüzünlere gebedir. Yelkovan, akrebin peþindedir. Bense her aldýðým nefesle savaþtayým. Saatime bakýyorum hüznü iki dakika geçmiþ. Sokaða bakýyorum Sen yokken kaç araba geçmiþ.
Dönüp bakýyorum bir an Nefes alýp vermem arasýnda Bir ömür geçmiþ.
M.Ö./2008 kahramanmaraþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
çigdem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.