Kokun hala tenimde

Asi bir yara büyütüyorum içimde...
Senin yokluðunun yarasý...
Parçalýyor adeta bu yüreðimi...
Sensizliðin derin sancýsý...
Þimdi senden geriye kalan...
Derbeder bir gönül...
Ruhsuz bir beden...
Virane olmuþ...
Yýkýk, dökük bir hayat...
Hadi...
Ne duruyorsun?
Çoðaltsana gülüþlerinle beni...
Sürsene bedenime yaþam iksirini...
Unuttun mu yoksa...
Ruhumun cenneti seninle tamam olurdu...
Olmasanda sen yaný baþýmda...
Unutmuþ olsan da beni...
Kokun hala tenimde...
Ben seni unutmam...
Unutamam...

-----

Ben her gece derin uykulardan...
Kahredici bir azapla...
Kanter içinde uyanýyorum...
Anýlarýn tüm düþlerimi esir almýþ...
Yanýmda yoksun ya...
Kalbim kerpiç duvarýna dönmüþ,
nihayetinde...
Ýçinde SEN...
Çýðlýk çýðlýða haykýrýyorsun...
Azdýkça azdýrýyorsun yaramý...
Oysa ki hep...
Aþktý benim rotam...
Ve sonunda...
Aþk oldu katlime ferman...
Sen benim celladým da olsan...
Kokun hala tenimde...
Seni unutmam...
Unutamam...

Yazan : Recep Hamza
Sosyal Medyada Paylaşın: