Bir elinde dað lâlesi Bir elinde gonca gül Gözüm lâlede kaldý O bana gülü verdi Lâle yavukluna mý, dedim Yanaklar al al oldu “He” dedi, gülüverdi Sen þiir okur musun Al sana benim þiirlerim Alýp açýverdi bir sayfayý
“Savurdun sevdânýn sýcak külünü Boþ kalan þu kalbim hâlâ dolmadý Öpüp te verdiðin vedâ gülünü Kalbimde sakladým hâlâ solmadý“
Gözleri dumanlandý Uzaklara dalýverdi Elma aðacýndan bir dal kýrdý aceleyle Belli ki gitmek istiyordu, nedense Elmalarý avuçladý Bana da dalý verdi Bir anda uçtu, kayboldu Sanki bir ceylan gibi Ormana dalýverdi Aklým dumanlý gözlerin esrarýnda Elmasýz dal ve gonca gül Elimde kalýverdi.
Ýdris Esen, Aðustos, 2018, Erenköy
Sosyal Medyada Paylaşın:
İDRİS ESEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.