Yeþile hasrettir çýplak daðýmýz, Atadan emanet olan varýmýz, Bir çivi çakmýþmý olan saðýmýz, Bu yüzden küskündür boz diken daðlar.
Akan göz pýnarý kurudu akmaz, Alem paþa olmuþ topraða bakmaz, Köyler þehir oldu, tarlaya sapmaz, Bu yüzden küskündür boz diken daðlar.
Kuþ bakýþý baktým þöyle yurduma, Bahçe baðlar öksüz gider aðrýma, Yeþili çöp firez saman malýma, Bu yüzden küskündür boz diken daðlar.
Yaþlýlar anlattý, maþadý sýrtý, Eskiden ormanmýþ aþiret yurdu. Eksiði olmazmýþ kekliði KURT u, Þimdi KURT uðramaz, boz diken daðlar.
Ormaný kesmiþler kökü sökmüþler, Ýðdeyi, çalýyý, dalý sarmýþlar, Her yaný boz toprak, çorak olmuþlar, Þimdi bir damla su akmýyor daðlar.
Fatih’im göç etti indi yayladan, Maþat yaylasýnda kýrýn ardýndan, Rüzgâr efil efil eser kahrýndan, Bu yüzden küskündür boz diken daðlar. Fatih Özkan 19.08.2018 Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatih Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.