Eðiliþin topraða bakýp andýrýyordu mezarýný gören yaþlý bir cenazeyi SENÝ SEVMEM CÝNAYET SEBEBÝYDÝ VE BEN BÝR SERÝ KATÝLDÝM sürekli ayný yöne giden bir yolun bir gün farklý yönlere de sapacaðýný umut ediyorduk ben sana bakýyordum sen bir kuþ cývýltýsýyla yürüyordun kuþlar seni kýskanýyordu saçlarýndan bir kýrlangýç havalanýp yüreðimin kimsesiz koðuþuna konuyordu seni seviyorum diyorum bakýp nemli bir duvara o da seni sevmemi cinayet sebebi sayýyordu ve ben cinayet iþlemeye devam ediyordum ikimizin bilmediði bir þeyler vardý ikimiz ne sen benim tutuðum takýmý biliyordun ne ben senin en sevdiðin rengi ama seviyorum senin kim olduðunu bimeyerek yürüyordun ve rüzgarýn yanaðýnda bir gülümse beliriyordu senle dans ediyordu çünkü: saçlarýný okþamanýn bahtiyarlýðýný yaþýyordu bense kiraya verilmiþ bir mutluluðun son demlerini yaþýyordum seni bir daha görememek var diyordu birisi seni yaþamamak oysa ben sadece seni sevmenin mutluluðunu yaþýyordum ama SENÝ SEVMEM CÝNAYET SEBEBÝYDÝ VE BEN BÝR SERÝ KATÝLDÝM seri katil olmaktan gurur duyuyordum
Sosyal Medyada Paylaşın:
cumcumcumi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.