Kal sessizce aynadaki halinle!
Nasýl bir
Çaresizliðe gark ettin ki
Melalim sefilliðin hüznünde aðlar
Ne kadar
Aransam gelmez þu bahar
Sen beni meftunu aþk eyledin ey yâr
Dökülen
Her damlaya aþk mahzun
Yokluðun insicamýn çaresiz mahkûm
Sevdan
Yollarýnda hicraným sökün
Aþkýna amade hasretine avareyim yâr
Sen ki
Gýyabi nazarý bana çok görme
Hicraným dinmez sen hiç kulak verme
Hakir
Görerek halimle alay etsen de
Unut beni hiç bir imkâný yok desen de
Mahkûmum
Neylersin yine sen bilir misin
Vicdan nedir acýsýyla bir nefeslenirmisin
Aþkýn
ilgasý için tefekkür eder misin
Nasip olmasý için niyaz nedir hiç bilir misin
Bir zamanlar
Sevmek sevilmekten çok evladýr
Diyordun hikmetin tecellisinden çok habersiz
Sendelerken
Bu halimi, bir mecal býrakmadýn
Aldýðým nefeslerde mütemadiyen hüznü yaþattýn
Bir gün
Hüzün melalini kuþattýðý anda
Sen artýk asla çýkma ortaya alýþ yalnýz kalmaya
Ne aþka
Nede gözlerden akan bir yaþa
Ýtibar etme, hislenme, ayna karþýsýnda sessizce
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.