AH İSTANBUL
AH ÝSTANBUL
…Ah Ýstanbul, sen yok musun sen!
Boðaz köprüsünün o büyüleyici manzarasýný
Kýz kulendeki o gizemli öykünü dinlemeye
Deniz kokunu içime sindirerek solumaya
Martýlarýn dans ediþini izlemeye geldim.
….Ah Ýstanbul, sen yok musun sen!
O esrarlý güzelliðine dayanýr mýyým ben
Her köþende bir tarihinle bütünleþen
Buram buram sanat eserlerinle, her þeyinle
Taþýn ve topraðýnla hep gündemdesin sen
…Ah Ýstanbul, sen yok musun sen!
Sevinçler ve hüzünlere sahne olan otogarýnda
Boðulmuþ hýçkýrýklara hep þahit olursun
Dünyanýn dört bir yanýndan sana gelenlere
Nasýl da kucak açarsýn sonsuza dek
…Ah Ýstanbul, sen yok musun sen!
Þimdi benim yüreðimi dinliyor musun
Hep sevdiklerimi verdim ben sana
Yýllarca acýmadan hasret beklettirdin bana
Özlemimi içime gömerek verdim onlarý kucaðýna
…Ah Ýstanbul, sen yok musun sen!
Kördüðüm olmuþ duygularýmý
Boðulan hýçkýrýklarýmý gizledim sevdiklerimden
Özlemden yangýn yüreðime senin ellerinden
Bir yudum su serpmeni bekledim senden
…Ah Ýstanbul, sen yok musun sen!
Otobüs duraklarýndaki ayrýlýþ sahnelerinde akan
Kurumuþ gözyaþlarýmýn izini aramaya geldim
Sevdiklerime el sallayýp vedalaþtýðým anlardaki
Acýlar yumaðýný unutup çözmeye geldim.
….Ah Ýstanbul, sen yok musun sen!
Hep takvimlerde bana gün saydýrdýn neden
Senden bir teselli istedim ama vermedin
Vapur sesleriyle karýþan hýçkýrýklarýmý
Hiç mi kulaðýný açýp ta dinlemedin
…Ah Ýstanbul, sen yok musun sen!
Aç kollarýný Ýstanbul, yine geldim sana.
Yaðan karýn ile karýþan hüznümü býraktým sana
Neden hep sevdiklerimi aldýn elimden
Neredesin Ýstanbul, gel sil akan gözyaþlarýmý
Ne duruyorsun su serpsene yangýn yüreðime
…Ah Ýstanbul, sen yok musun sen!
Þimdi gidiyorum sana yine sevdiklerimi býrakarak
Buðulanan gözyaþlarýmý içime akýtarak
Yýldýzlarla selam göndereceðim aðlayarak
Elveda Ýstanbul, elveda, kýzgýným sana
Gidiyorum iþte ardýndan el sallayarak...
SABÝHA SERÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.