İNTİHAR HƏVƏSİ
***
***
Dýþarýda výyýltý,burum-burum burur qar,
Düþmür gözümdən uyku,gözləyirəm basmasýn.
Tavanda midmarlarýn halqalarý cýrýldar...
Üzümə baxýr kəndir.Məni assýn,asmasýn.
Fərqinə varmadým ki,cəsarət nə,qorxu nə,
Qürurum ölən andý...Ölmək keçir könlümdən.
Bir turatax güc qoyub kəc fələyin çarxýna
Həyat dedik,o þeyi bölmək keçir könlümdən.
Yox çamur izlərimdə bircə damla su nəmi,
Ardýnca qoþduðumu unudum yoxsa,yetər.
Heç þansým qabartmadý bəyaz tüklə sinəmi,
Bir barmaq yalamaqlýq umudum yoxsa,yetər.
Yýxýlýram özümdən son bahar dalý kimi,
Að söyüd budaðýndan alýn buraðac verin.
Həvəs gəlib canýma intihar halý kimi,
Mənə bir qulac kəndir,bir yaþýl aðac verin.
***
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.