Bir son bahardý hayatýma giriþin Ve mevsimler bir bir geçip gidiyordu Sonra aþk dediðim sen yoktun Günlerce aylarca bekledim seni Sensizliðin getirdiði soðukluk Odamýn duvarýný yalayýp geçiyordu..
Sonra aylar yýllara yýllar aylara Ve günler saatlere karýþýp gitti Ama ilk gün ki gibi bekliyordum seni Odamýn camýnda buðulu bir ses Seni seviyorum diye haykýrýyordu Ve sonra hayalin düþtü odama..
Sensizliðin girdabýnda kör ebe Oynar gibi oyunlar oynuyordum Saðým sen solum sen diyerek Yokluðuna merdiven dayýyordum Ve sonra hayalinle baþ baþa kalýp Sen diye sensizliðe sarýlýyordum...
Ufuk GÜNEY
Sosyal Medyada Paylaşın:
ufukguney Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.