Ey Anadolu İnsanı!

Ey Anadolu Ýnsaný!


Ey Anadolu halký, sýkýntýya dalmayan,
Zor zamanda devletinin yanýnda olmayan;
Aklý satlýk, kalbi satlýk, ruhsuz bir yamaktýr,
Gözü dönmüþ, mankurt, mankafa ve de ahmaktýr...
Gavur, dün de gavurdu, deðiþmez, öyle durur,
Gavurdan dost olmaz, Müslümana kin savurur.
Müttefik görünür ve açýkça hançerler hep,
Þerrini etrafa kusar, yokken hiç bir sebep.
Þerlere Osmanlý tokatý vurur, Tüm erler!
Aklýnýzý baþýnýza alýn, bre gafiller,
Kuþ kadar bile beyniniz yok mu, hey sefiller!
Dolarla ve avroyla mý korkutuyorsunuz?
Anamýzdan dolarla mý doðduk, para ne ki?
Gavurun; parasýndan, malýndan, bana ne ki?
Ey Anadolu insaný, birazcýk düþünün;
Bu millet, aç kalmayý, fakirliði de bilir,
Vataný için hiç çekinmez, ölümse ölür.
Her evde; ne yiðitler, þehitliðe yatan... var,
Kanýný vatan için, sebil eden satan var;
Cahitler, fatihler, hacerler... ölüme yatar.
Burasý Türkiye’dir, Osmanlý diyarýdýr,
Bu ayar; haçlýlara Müslüman ayarýdýr!


ÖZTÜRKÇE 15 Aðustos 2018

Sosyal Medyada Paylaşın: