Bugün son þiirimi yazar gibi parmak uçlarým Teee köküne kadar kýrgýn ve de yorgunken Bir yandan çalan þarkýya eþlik edemeyen yüreðim Kan renginde gülüþler kusuyor Gülüyor harbiden göz bebeklerim Vayyy be Yýkýlmayýþýmýn kaçýncý yýldönümü Ki, ölen ruhum yeniden kanat çýrpýyor Ölümüne Þimdi bir kez daha imrendim kendi kendime...
nagi han
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nagihan ERGÜL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.