Özlem

Bir þehir özlemindeyim.
Bir þehir boyu özlüyorum.
Kilometrelerce uzanmýþ sevdam.
Unutulmaz diyarlara takýlmýþ aklým.

Bir garip sevdadayým yine.
Dönüp dolaþýp ayný yere dolanýyor aklým.
Dönüp dolaþýp ayný yerde tökezliyorum.
Ezberimde de yok aslýnda ama,
Bir þehir boyunca þiirler mýrýldanýyorum.

Bir garip derdim var aslýnda,
Derdimin ucu sana dayanmýþ.
Bir dað aþýmý kalmýþ yolum.
Yolun sonunda kalmýþ aklým.
Yol ortasýnda ki cefalara epey uzaðým.

Uzaðýmda kalmýþsýn.
Uzaðýnda kalmýþým.
Kendime tuzak kurmuþum.
Yollarýmý uzatmýþ da uzatmýþým.
Kalbimi yormuþ da yormuþum.
Ne olmuþ sevmiþsem?
Neden böyle yormuþum kendimi?
Ne olmuþ gelmemiþsen?
Nedir sende kalan bu aklýmýn emeli?

Gel ey sevgili!
Anlamazsan da dinle halimi.
Görmezsen de bak halime.
Gözlerimden okursun özlemimi.
Dizlerimden anlarsýn sebebini.
Bir kere sesin deðsin sesime...

Gelmezsem esintini arar gözlerim.
Özlemim eser sen diye.
Özlemim kalýr yanýmda.
Özlemim baþucumda.
Sosyal Medyada Paylaşın: