O PARKTA

Gözlerim yaþla dolu bakýyorum yollara her gün
Düþlerim süslü bir tablo misali uzanýyor önümde
Bekliyorum hala ilk defa buluþtuðumuz o parkta
Solarak düþen yapraklarý seyrediyorum yapayalnýz
Mevsim hazan,yapraklar savruluyor esen rüzgarda
Üzerimdeki bayramlýklarýn kýsalmýþ kollarý,solmuþ
Her gün ayný heyecanla; geleceksin diye bekliyorum
Ne yazýk ki dinlemiyor kalbimin sesi mantýk sözünü
Kabullenmek bir yana,aksini söylemek bile suç sanki
Susturuyor duygularým aklýmýn sesini inanki
Ve mevsim kýþ yaðýyor kar taneleri tarumar
Hava soðuk,kýsalmýþ paltom ýsýtmýyor tenimi
Esen rüzgar uçurdukça taneleri dalgalar misali
Üzerimdeki kar taneleri görünüyor bir bulut hali
Kývrýlarak düþtükçe taneler beni kovmak istiyor
Yeter beklediðin kalk,kalk buradan git diyor
Ayklarým kaskatý,soðuðun etkisiyle hisleri ölmüþ
Hala dua ediyorum Tanrý ya göndersin diye seni
Ve yine kýrýk kalbim umutsuzca çarpýyor býkmadan
Geçiyor zaman akan su misali ama ben duymuyorum
Mevsim bahar galiba,karlar kalkmýþ yerler yeþermiþ
Yaðmur yaðýyor;bu senin kaderindir der gibi
Damlalar düþtükçe saçlarýma,estikçe hafifce rüzgar
Tabiatýn kokusu genizimi yaktýðýnda ancak inanýyorum
Baharýn geldiðine,senin yolda olduðunu düþlüyorum
Cebimdeki aynayý çýkarýp baktýðýmda görüyorum
Eyvah gözlerim beni yanýltýyor mu yoksa diyorum
Mevsim yaz olmuþ fakat benim saçlarýmda kar var
Silkinmek istiyorum,ellerimle temizlemek karlarý
Nafile çaba yapýþmýþ karlar saçlarýma gitmiyor
Bunlar kar deðil geçen yýllarýn hatýrasýdýr bana
Ve Hala parktayým,seven kalbimle yapayalnýz
Bedenim yaþamakta ama ruhum ölmüþ yýllar önce
Seninle tanýþtýðýmýz o parkta oturduðumuz gün






Sosyal Medyada Paylaşın: