BENLE YOLCULUK

Nerede o uzak günler
Dertsiz, insansýz boþluklu zamanlar
Karanlýða küsen yollarý geçen çiçekler
Farksýzdýr yüreðimdeki yerlerden
Hayata baðlayan benden
Kimselerin olmadýðý kimse adlý kasaba
Sadece benden ve düþüncemden ibaret oralar
Çok mu uzakta sakin kafalar
Paradan yoksun, karakterden ve senden uzak
Girdaba kapýlýp gitsem dediðim karanlýklar
Karanlýklar ve sade bir güneþ
Sadece günümü aydýnlatan
Gecesinde düþündüren yerler
Saklý mýdýr oralar
Ne hayale ne plana sýðan
Ýçimde doðan güneþ
Ve karanlýðýyla üþüten gece
Zihnimdir yüreðimdir yerlerim
Günleri de yaþarým apansýz
Dertlerimi de karanlýðýmla boðarým burada
Beni benden farklý kýlandýr ýssýz
Orasýdýr köyüm, orasýdýr þehrim
Þehrini pervasýzca terk ederek
Giderim þehrime kahkaham ile aðlayarak
Bir bavulum bile taþýnmaz
Kelimelerim ve ben dýþýnda kimse olmaz
O zamandýr huzurlu yolculuk
Yokluk ve yoksunluk
Çulsuz ve temenni dolu yol
Sahiplenirim býrakmam zamaný
O yer o zaman benimdir
Býrakýn denizi, güneþi, karanlýðý ve düþüncenizi
Hepsi sizindir
Benim olan ise sadece güneþimdir
Denizimdir En büyük karanlýk benim düþüncemdir

Sosyal Medyada Paylaşın: