SONRA
SONRA
Sonra yoruldu
Bir aðacýn gölgesine oturdu
Uzun ve derin seyretti gökyüzünü
Ýçinden bir oh çekti
Aðacýn dallarýndaki yapraklara baktý
Önce sararmýþ bir yaprak aldý yerden
Ve onunla konuþmaya baþladý
-Sen yüzü sararmýþ elinin damarlarý kurumaya yüz tutmuþ
ne tez düþtün bu çamurun içine
Hiç olmazsa bir mevsim daha dayansaydýn
þu cam aðacýnýn dallarýna baksana ne dayanýklý
sen hemen kopuverdin dalýndan
yüzünde ki bu çizgiler ne?
Anlaþýlan o ki hüzünler seni mahvetmiþ
Kurumuþsun ,suyun çekilmiþ
Yani anlayacaðýn
Senin iþin bitmiþ
Her þey taþ gibi aðýr gelir sana
Yalnýz sevgin seni biraz daha ayakta tutar
Þimdi rüzgar nereye sen de oraya….
Sonra yeni filizlenmeye baþlamýþ yemyeþil bir yaprak alýr
Onunla konuþmaða baþlar.
-Sonunu gördün deðil mi? Þimdi hayatýn baþýndasýn henüz
Eðer hava böyle güneþli giderse
Bir kelebek konacak sana
O senin ilk aþkýn olacak
Ama hemen uçacak
Bak þuranda bir þey var
Pýt pýt atýyor
Onu iyi koru
Yaðmurdan fýrtýnadan,
Tedbirini al
Bulutlar gelmeden önce…
Þayet bir böcek galipte
Yatmak isterse koynunda
Isýt onu nefesinle
Her þey unutulur
O hatýra kalýr seninle…
Yusuf Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.