MÜŞKÜLPESENT

Sonradan görmenin kýt akýllýsý,
Daðdan köye iner, hane beðenmez.
Burnu Kaf Daðý’nda n’oldum delisi
Cacýða bayýlýr, nane beðenmez..

Rahat yaþamaya olur da teþne,
Görmezlikten gelir,, emek ne, iþ ne?
Haberi de yoktur, hal ne , gidiþ ne?
Sýnýfta uyur da karne beðenmez..

Ýþtahý kabarýr görünce caba,
Adam olmak için göstermez çaba,
Aslan artýðýna konan akbaba,
Yerde sürünür de turna beðenmez.

Bukalemun gibi yok tersi düzü,
Hicaptan anlamaz, kýzarmaz yüzü,
Yedi mahallenin Deli Hürmüz’ü
Paþa hamamýnda kurna beðenmez.

Ser’ine zübüklük düþünce bey’in,
Akýl tutulmasý yaþarmýþ beyin,
Kýrk yýllýk delisi þu bizim köyün
Kavalý görür de zurna beðenmez..

Dünyada keyfine uðratmaz keder,
Ýlimden, irfandan, ardan bi-haber,
Gölgesine tapan cüdam-ý ekber
Yelini beðenir, korna beðenmez... M. Þeref HOÞAF

Sosyal Medyada Paylaşın: