Belki biþeyler olurdu Sen bana gelmeyi unuturdun bir þafak vakti Tan, yeri kýrmýzýyla deþerken Ben de sende kalmayý Kuþlar öksüz kalýrdý göl kenarýnda Sokak kedilerinin baþý yere düþerdi apansýzýn Sonbahar yapraklarý gibi savrulurdu nü’lü zaman Biz/siz..
Ve yine birþeyler olurdu Sen bana koþardýn Ben sende kalmaya müptela mültecin olurdum yine Kuþlara yarenlik ederdi dudaklarýmýzýn ýslýðý Sokak kedilerinin öksüz baþýný okþarken Babam gülümserdi gökyüzünden gök gözlerimi öperek Annem cennet kokulu dualar yaðdýrýrdý ardýmdan Yine kýrmýzýya boyanýrdý kimliðim þýmara þýmara Ne güzel olurduk kimbilir aþk Gurbet bile vataným kokarken baðrýnda...
nagi han
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nagihan ERGÜL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.