ÞU AN Yeþil yapraklý Asmalý çardak altýndayým. Þekersiz bir fincan kahve, Bir dostun gülümsemesi, Ve havuzun serinleten suyu…
Ne faturalar, Ne geçim derdi, Ne para, ne þu, ne bu Her þeyi boþ verdim! Biraz da kafamý dinliyorum bu ara, Öyle sýradan bir gün deðil yani. Öyle havalýyým ki Þu yapraklardaki gözeneklere bile selam veriyorum. Bende anlamadým, nerden esti kafama? Bilemiyorum. Bu havada bir þeyler oluyor, Sanki, saðlýk, bereket, mutluluk kokuyor…
Kahvenin peþine de bir bardak demli çay Ne güzel gidiyor. Çayýn rengi, demi karþýsýnda, Ýçimde ki hüzünler daðýlýyor. Ýsterim ki hep aklýma bu saatler gelsin! -Kusura bakma arkadaþ, Git baþýmdan, güneþimi kesme! Ya da otur bir demli çayýmý iç. Sakýn dert yanma bana, Bir fýkra anlar, Ya da Ýsterse deli desinler, Sebebi ne olursa olsun At bir kahkaha!...
Asmalý çardak dayým Yeþil yapraklar altýnda Yusuf Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.