NİHAVEND MAKAMI
Kapýdan girdim içeriye sessizce
Ustalardan bir þarký çalýyor nihavend makamýyla
Salýverdim kendimi bu gece
Býraktým kendimi yaþamýn güzide kýyýsýna
Dert edecek ne var ki þu yalancý dünyada?
Keyfine bak gülümse, her þeyin sonu var
Harcayacak ne var ki ömründen fazla?
Üzülme gülümse, bir gün biter öykün
Kýrk gün kýrk gece ye iç gül eðlen
Özünü unutmadan, haddini aþmadan
Pes etme, devam et kaldýðýn yerden
Sað çýkarsýn istersen þu üç günlük savaþtan
Usul usul çalýyordu þarkýlar mekanda
Sessizlik hâkimdi masalara, ruhlara
Dünya nimetlerinden el etek çekmiþiz
Atýlan taþlardan gül tohumu ekmiþiz
Bir yýl daha geçti, bir yýl daha derken
Öykünün sonunda bulduk kendimizi
Biz kendimizi kandýrmýþýz ezip geçerken
Zaten bitmez sandýðýmýz bu öykü bitecekti
Þimdi dön bir bak geçmiþine ey insan
Kýrýp döktüðün anýlar, eþyalar varsa eðer
Bir hiç uðruna gönülleri yakýp yýktýysan
Deðiþtir kendini, kibre kalmasýn hiç yer
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.