bir elimde bülbül bir elimde kafesi sen ver kararýný dedim. bir bana baktý, bir kafesine. bende ömrünce sevilmeyi gördü karþýlýðýnda ömrünce esareti. hiç düþündü mü bilmem uçtu gitti ellerimden.
ben insan olarak dayanamazken bazen bu hayata o nasýl katlanacaktý küçücük kanatlarýyla! belki bir gün sürecekti; özgürlüðün tadýný. son bulacaktý hürriyeti; bir kedinin diþleri arasýnda. yine de seçimini yaptýðý hafife alýnacak bir sebep deðildi. özgürce, bir defalýk da olsa uçmayý seçti...
Sosyal Medyada Paylaşın:
dostane Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.