25 ÞUBAT 1992!
Soðuk mu soðuk bir gece
Plan yapýlmýþ,hain ermeniler ve ruslar
Hareket halinde.
Kan kokusu HOCALI’nýn üstünde.
Evinde oturan masum AZERÝLER’in habersizce
Aldýklarý son nefesleri belki de.
Yazarken bile titriyor ellerim
BEN ERMENÝ DEÐÝLÝM!!!
Hamile kadýnýn, çocuðu için kýz mý erkek mi diyen
Ýki ermeni ellerinde ki parayla yazý tura atarlerken,
ALLAH’ýn melekleri yeryüzüne inmiþ o zavallý kadýný sarýp sarmalarken
Hiç birþeyi gözleriyle göremeyen vahþiler,
Kasaturayla karnýný delip çýkarýrken henüz annesinin karnýndaki bebeði
Ýþte buydu hayvanlarýn bile beceremediði!
Henüz 15 yaþýndaydým ben
Haber dinlemeyen
Aklý havalarda bir genç.
Bu sene öðredim olanlarý.
Girdim google’a yazdým HOCALI KATLÝAMI.
GÖRDÜKÇE AÐLADIM
OKUDUKÇA PARÇALANNDIM
YAZARKEN ELLERÝM TÝTRÝYOR
BEN ERMENÝ DEÐÝLÝM!!!
Kýrmýzý elbiseleri,kýrmýzý pabuçlarý
Henüz 4_5 yaþýnda küçücük bir kýz çocuðu
Kaskatý kesilmiþ vücudu
Kan kaplamýþsada bile farkedilmiyor kan kýrmýzýsý elbisesinden!
Bir asker kucaklamýþ aðlýyor ciðerinden!
BEN ERMENÝ DEÐÝLÝM!!!
Daha nicesi dilimle söyleyemediðim
Ellerimin gücünün kesildiði andayým þimdi
ALLAH’ým güç ver.
’ALLAH YOLUNDA ÖLDÜRÜLENLERE ÖLÜLER DÝYEMEZSÝNÝZ.ONLAR DÝRÝDÝRLER,SÝZ BÝLEMEZSÝNÝZ.’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.