İzdüşümü

I
Gecenin vaktinde
hayaletinden baþka hiçbirþeye sahip deðilim
Aþk deðil bu; ýzdýrap..

Karanlýðýn ortasýnda uçuyorsun izdüþümünle
gözlerimin içinde,
uyku deðil bu; sonsuz girdap..

Çýk, çýk, çýk
Çýk git
Sönsün ýþýðýn
Öyle býktým
Öyle býktým ki kendimi tekrarlamaktan


II
20. yüz yýldan
21. yüz yýla taþýndýn benimle
Mýzraklarýndan, kýlýçlarýndan, kurþunlarýndan
geçti çaðlarým

Býkmadýn savaþmaktan
Kuþatmaktan
Ganimetler almaktan
Tekrarlanmaktan

Yýkýntýlarýmýn ortasýna oturursun utanmadan
Perdelerimin gölgelerindesindir
Ne zaman bir yana baksam beliriverirsin
Modern çaðlarýmýn þizofrenisindir



III
Yukarýmda açýk lacivert bir gökyüzünün yüzüyüm
Yýldýzlarýna parlayan
Sen dönüp dolaþan zalim bir parýltý
Göz alan,
diþ olup da ýsýran
dudak olup da susan -öyle zalim
Öyle, öyle, öyle kendincesin ki
ayaklanýp isyan çýkarýrsýn
uyumasýn hiçbir þey,
aksýn kanlarý ile zerre hücrelerin zerre taneleri dersin

IV
bir zamanlardý
bir ayna vardý uzaklarda
karanlýklarý vardý

su gibi belirmiþtin aynanýn üzerinde
kendimi býraksam su gibi girecektin aynanýn üzerinden içime
Öyle kolay
öyle kolaydýr ki su gibi akmak



V
sanki istasyondayým tren seslerini dinleyen
uzaklardan çýðýrýr
yankýlarý iz iz iz gibi geleceðin önünden geçer
aldanýrým ve hep sadece seni, ölümü ve yazmayý düþünürüm

Öyle zordur ki bunca parýldayan ýþýklar arasýndan
ölümü seni ve yazmayý düþünmek
tutulur kalýrým, kýpýrdayamam
boynum hep sabittir o vakit
ve yüreðim hep kýrýlgan
nasýl bir ateþ taþýdým
o çaðlardan bu çaðlara
minferimin arasýndaki mýzraklardan
kalabalýklarýmýn arasýndaki ýssýzlýklardan
sýyrýldýn saplandýn

oysa bir sistin uzaklarda
dumanlarýn arasýnda boðuluyordum
geçiþ hakký tanýmýþtýn
kendini görebilirsin dedin
gülümseyerek
kapalý þiirler yoktu o zaman

VI
Dokuz bilge adamýn doðruluðu
Daraðacýna götürmektir onuncuyu


VII
bir istasyondayým dokuz bilge adamýn etrafýmý sardýðý
ve senin için geliyor diyorsun gözlerimin içine bakarak
dokuz kiþinin güveni var sesinde
onuncuma sesleniyorum
onuncuma sesleniyorum diye baðýrýyorsun
ahh nasýlda býrakmýþsýn ben onuncuyu yapayalnýz
onu da sensin aslýnda dokuzu da
bir olmuþuz biz; benim elimden
dokuz doðru götürür bir doðruyu

týk tik tik
tak tak tak
kudretle yaklaþýyor
yankýlana yankýlana almaya geliyor
ve ben düþünüyorum;
o gelmeden intihar etmeyi


VIII
sarmallar, mazgallar, balkonlar
rüzgarla aðýrdan çatýrdayan dallar gibi
gidiþimi izlemek istiyorum
çatlýyorum ortadan ikiye
bu benim hakkým diyorum
bir ölürken bir yaþamak











Sosyal Medyada Paylaşın: