Minnet Etmem

Minnet Etmem

Elâ gözlü yarim vardý,
Çekip gitti, hasret sardý.
Baka kaldým peþi ardý,
Minnet etmem gelse gayrý.

Hani tek bülbülü idim,
Akþam sabah gülüm dedim.
Bir kem sözle artýk bittim,
Minnet etmem gülse gayrý.

Yârim sevseydi, darýlmaz;
Bu garipse hiç kýrýlmaz.
Selam saldým niye almaz?
Minnet etmem alsa gayrý.

Yüzüm baþka þeye dönse;
Büyü ile þah görünse,
Yârin derdi eðer ünse,
Minnet etmem kalsa gayrý.

Onsuz her cefalar bende,
Hâl mi kaldý þu bedende?
Tüm günahlar o edende,
Minnet etmem ölse gayrý.

Neymiþ, fakirlik betermiþ;
Her an kullara kedermiþ.
Yeni yâri veznedarmýþ,
Minnet etmem malsa gayrý.

Yusufoðlu beleþ bilmez,
Bu yüzden çepleri dolmaz.
Boþ ambardan hayýr gelmez,
Minnet etmem dolsa gayrý.

Mcio
Sosyal Medyada Paylaşın: