Sevgi Uyanışı

yüzümüz eski birbirimizin
anýmsýyoruz yaðmur yaðmura þarký
üzüntülerden geçmiþtik
kuruyan çiçeklerin dudaklarýndan

bir neþe su gibi
eðimini bulan tez sevinç
hani ayrýlýyorduk ya her gün birbirimizden
sonra bir deniz dalgalarýyla tekrar ederken
sabahlarýn yaralý mutluluðu

durmaz yalvarýrdýk göðe
sýðmayan avare yalnýzlýklarý
bizi sevgiye sürükleyen yolun ýþýðý
korkunun kalbi kýrýk karanlýðý

iþte bu yaz þimdi mýsra
söz aðaca bulaþmadan iþitiyoruz
severken kaçan sezgi uyanýþýný
uyurken sus
birbirimize bakalým.


Sosyal Medyada Paylaşın: