Dalkavuklar dizilse de karþýna,
Dünya yalan, insan fani ölüm var.
Allah pazar verdi diye çarþýna,
Zulüm etme, zora koþma, yara sar.
Güçten korkup haksýzlýða eðrilme,
Yalanlarla, hatalardan sýyrýlma,
Merhametten adaletten ayrýlma,
Gururlanma, kibre düþme, yara sar.
Olduðundan daha baþka görünme,
Kasým kasým kasýlarak gerinme,
Gerçekleri söylemekten erinme,
Menfaate, hiç bulaþma, yara sar.
Herkes için cehennem var cennet var,
Kimsesiz yok, her mazluma Allah yâr,
Mizan ölçer; belli olur zarar, kâr,
Zalim olma, yara deþme, yara sar.
Hesap yapar, herkes kendi kendince,
Düþün, hesapçýyým demeden önce,
Hesaplar üstünde hesap var ince,
Kýrýp dökme, haddi aþma, yara sar.
Ýnsanlýkta son merhamet erirken,
Ayan beyan iki gözün görürken,
Akýl yürüt, vicdanlar can verirken,
Güce tapma, haktan þaþma yara sar.
3.4.2018- Etimesgut
Özcan Ýþler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.