AŞK VE DİĞERLERİ

bin mevsim aðacýnýn altýnda
kuþlarla sek sek oynadým
çocuklar dallara konmuþtu
rüzgarý sallýyorlardý tekerlemelerle
ayný göðün yanýnda
çeyrek ayak topraða basýp
durmadan zýpladým

kýzdým daraðacýna çiçek asanlara
ve öylece sustum yýllarca
bir kelimeye hasret geçti günlerim
nasýl susmuþsam
konuþunca kendi sesimden irkildim
sonra býrakýp umutsuzluðu kapýda
ayakkabýlarýmýn yanýna
kendi insanlýðýmýn kýyýlarýna uzandým
ellerimi topraða çevirip

oturup hesaplamadým
kaça ayrýlýr içimde sular
ve kaçý geçer aþkýn topraklarýndan
çöl diye unuttuðum yerinde
neler gizlenir ayaklarýmdan

gün ýþýðýný mayalayan gözlerin var senin
bakýþlarýn bir çilingir
hayatýn paslý kilidini açan
ne varsa bende aþka ve güzelliðe dair
hepsi de seninle ilgilidir

aþka sýðýndým ellerimi býrakýp
hayat güney cepheli
avlusu sükunete açýlan bir hane deðil
kendi iç savaþýmdan kalma yaralarý sarýp
sana vardým
küçük adýmlarýmda
büyük depremler atlatýp

bir bulmuþluðun içinde kaybettim
bütün topladýklarýmý
ses ki güne deðer
yaþam olur
suskuyu geçip
bir akýþýn ortasýnda
sana tutunup
akýntýya karþý yaþamak
aþktýr
delil istemez

04/08/2018
ali rýfat arku
istanbul







Sosyal Medyada Paylaşın: