Yaðmursuz buðday baþaklarý gibiyim. Kurak… Rüzgarlara meydan okuyabilirim Korkusuzca. Bak Tenhalaþtý iþte sokaklar. Yeter nazlandýðýn, Býrak býrakacaksan, Islak gözlerini Gözlerime býrak. Ýnsanla aþk, Kaderin çizdiði yerde birleþir. Belki de kaderimiz bu. Ýyisi mi gel. Kapýlar ardýna kadar açýkken Gel gir. Sonra bilirsin ki Sahipsiz ülkelere Yabancýlar yerleþir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
perihan reyhan ALKAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.