Öyle bir cenderenin, Kýskacýndayým. Lat,Uzza, Menat’a mahrem. Bulunduðum mahal, Ne Frengistan ne Meçhulistan; Lâkin, Giydirmiþler bir fistan. Ne kolu var ne eteði, Tan etmekte, Dost ile düþman... Kýs kýs gülmekte Þeytan Kahroluyorum, Sanýyorum kahýristan. Ýstanla fistaný topladým, çýkardým. Ýçinden çýkamadým. Ne müslümaný müslüman. Ne kafiri kafir. Büyüyor o yüzden, Gözümde Ebu Leheb, Ebu Cehil ! Sonunda bir ad buldum: Ýstanlý Fistan, Sahtekâristan... Ankara, 28.05.2008 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.