Ey þehit! Gidiyorsun yavrun ile yanyana
Göðsündeki yangýnda kýzýl güller açýyor
’ Er kiþi niyetine’ veda ettiðin ana
Ölümü kucaklayan melekler yer açýyor
Ey þehit! Hakka tabi ömründen gün alana
Baðlý kalýr mý dünya insan deðil hissedar
Gün gelince sorulur gönlü kinle dolana
Ne yaptýysa dünyada alýr hissesi kadar
Ey Þehit! Cana muþtu duyulur mahzunluðun
Gölgeni yüklemiþsin bir kuþun kanadýna
Lâkin duruma þahit öfkeli durgunluðun
Sessizce kasemi bu akacak kan adýna....
Nezahat YILDIZ KAYA