SUÇLADIM

Küçükken defalarca uçurtmamý kaybettim
Gökyüzünü ve rüzgarý suçladým ...

Sýð sularýn bulanýklýðýnda avuçlarýmý kaybettim
Misinayý ve balýklarý suçladým...

Kýrlarda koþan çocuðu kaybettim
Yerdeki taþý, kabuk tutmuþ yarayý suçladým...

Uðuldayan eski bir þarkýyý kaybettim
Sözlerinde bulduðumu sandýðým beni kaybettim....

Tozlu sokaklarla dolu þehri kaybettim
Çýkýp giden ve dönmeyenleri suçladým...

Buruþmuþ, boþ beyaz sayfalarý kaybettim
Kýrýlmýþ kalemleri , lezzetsiz kelamlarý suçladým....

Kerevetine çýkýlacak masallarý kaybettim
Murada varmýþken çekip gidenleri suçladým...

Anlamlý anlamsiz atýlan kahkahalarýmý kaybettim
Gözlere kaçan toz parçasýný suçladým...

Hasretleri, vuslatlarý kaybettim
Pencereleri , yýldýzlarý ve yollarý suçladým...

Çaðýldayan serabýmý kaybettim
Damlamayan yaðmur tanelerini suçladým...

Ayaz yürekleri kaybettim
Dertli gönülleri
Gülümseme nasipsizlerini
Feryad eden gürültü sesleri
Iki kez düþünenleri
Ve hic birinde zamaný suçlamadým....
Kaybettiðim için hüzne sarýlmadým...

Aybüke

Sosyal Medyada Paylaşın: