insan dağ misali
Ýnsan Dað Misali
bir baltaya sap olamadý derlerdi büyükler
sadece anýlarý büyütme çabasýndaydý
hep mazide yaþayarak büyüttü de
kaybediþler hiç peþini býrakmadý
bilemedi dünyanýn gün gün eskidiðini
dikili bir aðacý olsun isteyen
ebeveynler gibi olmak istemedi
büyütebildi sadece evlatlarýný
çok þeydi evlat, can ciðerdi herkes gibi
çok þeyde istemedi baþka hayattan
hiç soru sormadý dünyaya
cevaplarý da pek takmazdý zaten
askerde künyesini yüksek sesle
söylemesinin dýþýnda hep sessiz yaþadý
huma kuþu misali düþünürdü arada bir
çýplak doðduðu gibi
çýplak kaldý hayatta garibim
ne diþlerinin ne saçlarýnýn
dökülmesini sorun etti
nede ayak ve gözlerinin yolda býrakmýþlýðýný
vah la ah la iþi olmadý hiç
yaz mevsiminden ziyade
kýþlarý daha çok yaþar gibiydi
fakirliði de naçarlýðý da
kabullendi herbiþeyi
her þeye raðmen
tevekkülü býrakmadý dilinden
bu yüzdendir belki de
kolay karþýladý ölümü
Ýlkay Coþkun
19.10.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.