çöktün be yine yaðlý is karasý akþam naçar bedenime hastaca yüreðime garipliði sardýn her yerime
bilirim çaresi yok derbederliðimin aðarmýþ saçlarýmýn kýrýþmýþ tenimin artýk az gören gözlerimin sýzlayan dizlerimin
susmak en iyisi acýsýný duymamak için dinlenilmeyen sözlerimin
bazen "kalemide býrak" diyor iç sesim hüznünü yaþamaktansa okunmayan dizelerimin
insan bir çiðnem et eþref-i mahlukat zaman deðiþtirdi her þeyini hayat artýk fuhþiyat
buðulu gözlerimde hep o eski günlerin anýlarý o gencecik duygularýmla yaþadýðým deli dolu yýllarým coþkulu sevdalarým hüzünlerim sevinçlerim piþmanlýklarým gururlarým ýlýk ýlýk sýzlýyorlar can evimde durgun sulu göz yaþý gölümde
uzadýkça ömrüm koyu bir bulut sarýyor onlarý unutuyormuyum diye korkuyorum arkadaþlarýmý ve dostlarýmý iyisi ile kötüsü ile benim olan anýlarýmý
her gün akþam oluyor benzer düþünceler sarýyor birbinin ayný kapkara akþamlarý yine nazenin ruhum isyanda ben yine dinliyorum suskun köþemde taþ plaktan artýk dinlenilmeyen nihavent hüzzam þarkýlarý
yine bir akþam olacak bensiz hatýralarým kalacak çalýþma masam kaðýtlarým kalemlerim yakýn gözlüðüm yazarken sýkça baktýðým sözlüðüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
Temel Atay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.