HİÇ SEVMEM AYRILIKLARI VE GURBETİ

ben gurbetle askeri okula
Kuleli ye gittiðim de tanýþtým
çocuktum varýn anlayýn artýk
Haydarpaþa garýný her gördüðümde
ilk günkü gibi delinir yüreðim
göz yaþým kan olur akar gözümden
göðsümün tam ortasýna
koca bir deðirmen taþý konmuþ da
caným aðzýmdan uçacak gibi olur
nefesim hançeremi sýk boðaz eder de
boðulur gibi olurum
gurbeti yaþayan bilir hem de ne bilmek
gündüzleri pek vurmaz da ya akþamlarý
yemin olsun kavurur adamý
gizli gizli göz yaþý dökmenin enva’i türlüsünü
herkesin göreceði yerde göz yaþý akýtmadan
yürekten aðlamayý
kalabalýklarda yalnýzlýðý kop koyu yaþamayý
sevdiklerinin resmini eskitmeyi
çaresizliði kadere sabýrla katlanmayý
öyle bir öðretir ki insanýn aklýndan hiç çýkmaz
babam ben çocukken ölmüþtü
anamla uzun günler iletiþimsiz kalýrdým
gelen kýsa mektuplar haricinde
o da topu topu birkaç mektup
hala saklýdýrlar evrak-ý metrukemin içinde
bazen çýkarýp okuyorum da
neler yazmýþ anam
"Aman oðlum uslu ol,itaatsizlik etme,bana senet imzalattýlar dersine çalýþ"
hep öðüt ve hep öðüt
en son cümle çok etkilerdi beni
"Gözlerinden öperim Allah c.c emanet ol”
Allah’a emanet oldum ona dost oldum
korudu beni hep her zorumda zorlarý yendim
zorun zoru gurbeti hiç yenemedim
o yüzden ben hiç sevmem ayrýlýklarý ve gurbeti

Sosyal Medyada Paylaşın: