Tükendi komþuluk, dostluklar bitti
Bahane olmaktan çýktý güzel çay.
Mesajlar sohbeti kenara itti
Sessiz çýðlýklardan býktý güzel çay.
Her bir apartmana sýkýþtý þehir
Ýnsanlar akýyor sanýrsýn nehir
Görüþüp, tanýþmak edilir tehir
Stresten diþini sýktý güzel çay.
“Ev alma komþu al” deyimi çöktü
Dedeler, nineler gözyaþý döktü
Hal hatýr sormalar çürüdü, koktu
Olan ümidini yýktý güzel çay.
Dört duvar ardýna sýkýþtý umut
Parmak uçlarýndan geliyor komut
Hayalet bu nesil açýk ve somut
Neþesiz, kaygýlý aktý güzel çay.
Sýcacýk kanýmýz dondu, kesti buz
Paylaþýlmaz oldu ne kül nede tuz
Ulumuyor baykuþ, ötmüyor horoz
Kapý, pencereye baktý güzel çay.
“Komþu komþusunun külüne muhtaç”
Bir tatlý tebessüm bulunmaz ilaç
Hele ki! Hal hatýr Selam elmas taç
Sevgi tohumunu ekti güzel çay.
Ne düðün ne bayram ne cenazeler
Sevinci, neþeyi, hüznü tazeler.
Hüseyin dayýlar, Ayþe teyzeler
Feryat, figan aðýt yaktý güzel çay.
Garibi aklýný kendine sakla
Haydi, kalk komþunu ilk önce yokla
Deðil klavyeden, kapýdan týkla
Hasretle derin ah! Çekti güzel çay...
Salih Yýldýz…30.07.2018
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.