Gitme İhtimali
Hep biryerlere gidiyordu adýmlar
Yýðýn yýðýn kalabalýklar gördüm
Ýþe okula, pikniðe...
Bir yerlere gitme ihtimali ne güzeldi
Hayat akýyor su akýyor güneþ akýyordu
Durmak ne zor
Kýmýldamamak, ölmeden evvel
Uyumak, habercisi meftanýn
Saçaklarda buzlar, maðarada sarkýt
Kýþ sofralarý üþütüyordu
Ve bir de yalnýzlýk...
Bacalardan tütüyordu
Kor düþüyordu baðrýmýza oysa
Hiç kimse duymadan teneþire konuyorduk
Hiç kimse kýlmadan namazýmýzý gömülüyorduk
Tren istasyonlarýnda binlerce kalabalýk
Tren istasyonlarýnda binlerce yalnýzlýk
Ve hikaye...
Aþka dair, yaþama, mavi gözlü çocuða dair...
Onlar adýna seviniyordum
Belki bir cenaze merasimi idi gittikleri
Ne çýkar
Gidiyorlardý biryerlere iþte.
Sonra kuþlara baktým,
Karýncalara ve solucana
Bulutlara...
Gitme ihtimali olmak ne güzeldi
Gidebileceði bir yuva, bir ülke, bir yaðmur
Ne güzeldi
Ben senin gitme ihtimalini sevdim
Gidiyorum...
Gelmemek üzere.
Ýyi bak kendine
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.